Intergranular Corrosion คือ การกัดกร่อนที่เกิดขึ้นเฉพาะบริเวณขอบเขตของผลึกในโลหะหรือวัสดุบางชนิด ซึ่งมักจะไม่เกิดขึ้นทั่วทั้งเนื้อวัสดุแต่จะจำกัดอยู่เฉพาะตามเส้นแบ่งระหว่างผลึกเล็กๆ ภายในเนื้อวัสดุนั้น ผลึกแต่ละเม็ดในโลหะเชื่อมต่อกันด้วยขอบเขตที่เรียกว่า grain boundary การกัดกร่อนชนิดนี้จะทำลายเฉพาะบริเวณดังกล่าว ทำให้เนื้อวัสดุยังคงดูปกติเมื่อดูด้วยตาเปล่า แต่โครงสร้างภายในจะถูกกัดกร่อนอย่างรุนแรง
สาเหตุที่ทำให้เกิด Intergranular Corrosion มักเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบทางเคมีที่แตกต่างกันเล็กน้อยระหว่างเนื้อผลึกกับขอบเขตผลึก เช่น การตกตะกอนของธาตุบางชนิดหรือสารประกอบที่ขอบเขตผลึก หรือการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างในระหว่างกระบวนการทางความร้อน เมื่อบริเวณขอบเขตผลึกมีความไวต่อการเกิดปฏิกิริยาทางเคมีมากกว่าส่วนอื่นๆ การกัดกร่อนจึงเกิดขึ้นที่จุดนั้นก่อน
Intergranular Corrosion มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะสามารถลดความแข็งแรงของวัสดุได้อย่างมาก แม้ว่าผิวภายนอกจะยังคงดูดีหรือไม่มีร่องรอยการกัดกร่อนชัดเจน แต่เมื่อขอบเขตผลึกถูกกัดกร่อนจนวัสดุขาดความต่อเนื่อง จะทำให้วัสดุเปราะและแตกหักได้ง่ายโดยไม่คาดคิด ปัญหานี้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อความปลอดภัยและความน่าเชื่อถือของโครงสร้างหรือชิ้นส่วนต่างๆ
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดของ Intergranular Corrosion คือการกัดกร่อนในสเตนเลสที่ผ่านการเชื่อม หากอุณหภูมิในกระบวนการเชื่อมอยู่ในช่วงที่เหมาะสมจะเกิดการตกตะกอนของโครเมียมคาร์ไบด์ที่ขอบเขตผลึก ทำให้บริเวณนั้นขาดโครเมียมและไวต่อการถูกกัดกร่อนโดยสารเคมี เช่น กรดหรือสารละลายเกลือ ผลที่ตามมาคือรอยแตกหรือรอยร้าวอาจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วทั้งที่ผิววัสดุยังดูปกติ
การป้องกันและลดโอกาสเกิด Intergranular Corrosion สามารถทำได้หลายวิธี เช่น การเลือกใช้วัสดุที่มีความต้านทานต่อการตกตะกอนของสารประกอบที่เป็นต้นเหตุ การควบคุมกระบวนการผลิต เช่น การอบชุบหรือการเชื่อมให้เหมาะสม รวมถึงการตรวจสอบและบำรุงรักษาอย่างสม่ำเสมอ การเข้าใจและจัดการกับปัญหานี้จึงเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งเพื่อยืดอายุการใช้งานของโครงสร้างและชิ้นส่วนสำคัญต่างๆ
