Low Water-absorption Polymer คือ พอลิเมอร์ชนิดหนึ่งที่มีคุณสมบัติในการดูดซึมน้ำในปริมาณต่ำหรือแทบจะไม่ดูดซึมน้ำเลย ซึ่งเป็นผลมาจากโครงสร้างทางเคมีที่ถูกออกแบบให้ไม่สามารถรับหรือกักเก็บโมเลกุลของน้ำได้ง่าย คุณสมบัตินี้ทำให้วัสดุประเภทนี้มีความคงทนต่อการเปลี่ยนแปลงเมื่อสัมผัสกับความชื้น หรืออยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีน้ำหรือไอน้ำสูง
พอลิเมอร์ที่ดูดซึมน้ำน้อยมักมีโครงสร้างที่ประกอบด้วยกลุ่มโมเลกุลที่ไม่ชอบน้ำ (hydrophobic) เช่น กลุ่มเมทิลหรือฟลูออโร ซึ่งช่วยป้องกันการแทรกซึมของน้ำเข้าสู่โครงสร้างภายใน ผลที่ได้คือวัสดุจะไม่บวม ไม่เสียรูป หรือไม่สูญเสียสมบัติเชิงกลเมื่อใช้ในสภาพแวดล้อมที่มีความชื้นสูง
ความสำคัญของพอลิเมอร์ชนิดนี้อยู่ที่การเพิ่มอายุการใช้งานและคงรูปของผลิตภัณฑ์ เช่น การป้องกันการแตกร้าวหรือเสื่อมสภาพจากการดูดซึมน้ำในระยะยาว วัสดุที่มีสมบัติดังกล่าวยังช่วยลดปัญหาการเกิดเชื้อราและแบคทีเรีย เนื่องจากน้ำเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์
ในชีวิตประจำวัน พอลิเมอร์ที่ดูดซึมน้ำน้อยถูกนำมาใช้ในผลิตภัณฑ์หลากหลาย เช่น ฉนวนไฟฟ้า เคสอิเล็กทรอนิกส์ ท่อส่งของเหลว อุปกรณ์ทางการแพทย์ และอุปกรณ์ที่ใช้กลางแจ้ง วัสดุเหล่านี้สามารถรักษาคุณสมบัติเดิมได้ดีแม้จะต้องเผชิญกับน้ำหรือความชื้นเป็นเวลานาน
นอกจากนี้ พอลิเมอร์ที่ดูดซึมน้ำน้อยยังเหมาะสำหรับใช้เป็นส่วนประกอบของวัสดุก่อสร้าง เช่น สีทาบ้าน พื้นกระเบื้อง หรือวัสดุปูพื้น เพื่อป้องกันความเสียหายจากน้ำซึมและเพิ่มความคงทนต่อสภาพอากาศ การเลือกใช้พอลิเมอร์ประเภทนี้จึงเป็นทางเลือกที่ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและยืดอายุการใช้งานของผลิตภัณฑ์ในหลายด้าน
